Hræðsluáróður og lygi

Eitt það ljótasta í kófinu er öll lygin, hræðsluáróðurinn, ritskoðunin og alræðistilburðir stjórnvalda. Það sem verra er að þetta virðist vera eftir samstilltri forskrift, sem ríkisstjórnir sérstaklega á Vesturlöndum fylgja. Og enn verra er að planið virðist vera ganga upp, því megin þorri fólks er skíthræddur við veiru sem vel innan við 1% þeirra sem smitast verða virkilega veikir af og er tilbúið til að bugta sig og beygja án spurninga, fyrir öllu sem frá stjórnvöldum kemur.

Í maí í fyrra urðu þeim hjá innanríkisráðuneytinu í Þýskalandi á þau mistök að birta fundargerð kórónuteymisins þar í landi á vef sínum. Margt sjokkerandi kom fram þarna, m.a. að ljúga ætti að almenningi til að halda honum sem mest óttaslegnum, þannig að hann myndi hlýða öllu sem frá stjórnvöldum kæmi. Skjalið, sem eytt var af vef ráðuneytisins um leið og mistökin urðu ljós, staðfestir að áætlun var til um hvernig ætti að stjórna faraldrinum með lygum og óttaáróðri. Þrjú dæmi eru gefin, sem áttu að höfða til grunneðlis mannskepnunnar hvað hræðslu varðar, í mjög lauslegri þýðingu hér:

“Til að ná tilætluðum sjokkáhrifum verður að skýra út hvernig smit hefur áhrif á fólk.

1) Fólk ætti að vera hrætt með nákvæmum lýsingum á hvernig er að deyja af COVID-19, eins og hæg drukknun. Að ímynda sér dauðann með hræðilegri hægri köfnun er áhrifaríkt.

2) Segja ætti fólki að börn séu hættulega smitandi, að þau smituðu foreldra sína og dræpu þá.

3) Viðvörunum um skelfilegar langtíma afleiðingar af SARS-CoV-2 smiti skal dreift. Jafnvel þó það hafi ekki verið formlega sannað þá myndi það hræða fólk. Að öllu samanlögðu myndi þessi stefna gera kleift að hrinda í framkvæmd öllum sóttvarnar ráðstöfunum með almennu samþykki almennings.”

Frumtextinn á þýsku er hér:

Um die gewünschte Schockwirkung zu erzielen, müssen die konkreten Auswirkungen einer Durchseuchung auf die menschliche Gesellschaft verdeutlicht werden:

1) Viele Schwerkranke werden von ihren Angehörigen ins Krankenhaus gebracht, aber abgewiesen, und sterben qualvoll um Luft ringend zu Hause. Das Ersticken oder nicht genug Luft kriegen ist für jeden Menschen eine Urangst. Die Situation, in der man nichts tun kann, um in Lebensgefahr schwebenden Angehörigen zu helfen, ebenfalls. Die Bilder aus Italien sind verstörend.

2) “Kinder werden kaum unter der Epidemie leiden”: Falsch. Kinder werden sich leicht anstecken, selbst bei Ausgangsbeschränkungen, z.B. bei den Nachbarskindern. Wenn sie dann ihre Eltern anstecken, und einer davon qualvoll zu Hause stirbt und sie das Gefühl haben, Schuld daran zu sein, weil sie z.B. vergessen haben, sich nach dem Spielen die Hände zu waschen, ist es das Schrecklichste, was ein Kind je erleben kann.

3) Folgeschäden: Auch wenn wir bisher nur Berichte über einzelne Fälle haben, zeichnen sie doch ein alarmierendes Bild. Selbst anscheinend Geheilte nach einem milden Verlauf können anscheinend jederzeit Rückfälle erleben, die dann ganz plötzlich tödlich enden, durch Herzinfarkt oder Lungenversagen, weil das Virus unbemerkt den Weg in die Lunge oder das Herz gefunden hat. Dies mögen Einzelfälle sein, werden aber ständig wie ein Damoklesschwert über denjenigen schweben, die einmal infiziert waren. Eine viel häufigere Folge ist monateund wahrscheinlich jahrelang anhaltende Müdigkeit und reduzierte Lungenkapazität, wie dies schon oft von SARS-Überlebenden berichtet wurde und auch jetzt bei COVID-19 der Fall ist, obwohl die Dauer natürlich noch nicht abgeschätzt werden kann.

Skjalið í heild má finna á safnvefum, t.d. hér:
http://web-old.archive.org/web/20201102211820/https://www.bmi.bund.de/SharedDocs/downloads/DE/veroeffentlichungen/2020/corona/szenarienpapier-covid-19.pdf

Helgi Örn Viggósson.