Hæstiréttur Spánar úrskurðar að Covid-19 hafi aldrei verið til og að engar sannanir séu til um tilvist Sars-Cov-2 vírusins

Við höfðum alltaf rétt fyrir okkur. SARS-CoV2 vírusinn er ekki til.

Spánn hefur nýlega farið með heilbrigðisráðherra fyrir dómstóla og beðið um sönnun þess að Covid19 veiran sé til. Spænski heilbrigðisráðherrann Carolina Darias tók ekki þátt í yfirheyrslunni sjálfri en hefur sent bréf sem staðfestir að engar vísbendingar séu um tilvist vírusins. Almennir fjölmiðlar fjalla ekki um málið en þú getur séð myndbandsgögn neðar í greininni.

October 10th, 2021 

---

“ THE MINISTRY OF HEALTH IN SPAIN HAS ANKNOWLEDGED IN A WRITTEN DOCUMENT THAT THEY HAVE NO COVID-19 VIRUS ISOLATES OR CULTYRAS”

Úrskurðurinn kem heim og saman við þau sönnungargögn sem við höfum haft staðfest í tölvupósti frá Kjartani Hreini aðstoðarmanni Ölmu Möllers hjá Landlæknisembættinu í október 2020 en þar segir;

Á SAMA TÍMA OG KÁRI STEFÁNSSON ER AÐ RAÐGREINA SARS-COV-2 VEIRUNA SEGIST LANDLÆKNIR EKKI HAFA NEIN FRUMGÖGN VARÐANDI SARS-COV-2 VÍRUSINN. – HVERNIG GETUR ÞAÐ STAÐIST?

Grein eftir Guðrúnu Bergmann 1. mars 2021

YFIRLÝSING UM EINANGRUN VÍRUSA (SOVI)

Eftirfarandi yfirlýsing er frá Sally Fallon Morell, MA, Dr. Thomas Cowan, MD og Dr. Andrew Kaufman, MD.

Einangrun: „Að einangra; sú staðreynd eða ástand að vera einangraður eða standa einn; aðskilnaður frá öðrum hlutum eða einstaklingum; einsemd. “ — Úr Oxford English Dictionary.

Deilurnar um það hvort SARS-CoV-2 vírusinn hafi einhvern tíma verið einangraður eða hreinsaður halda áfram. Hins vegar, með því að nota ofangreinda skilgreiningu, heilbrigða skynsemi, lögmál rökfræðinnar og fyrirmæli vísindanna, verður hver hlutlaus maður að komast að þeirri niðurstöðu að SARS-CoV-2 vírusinn hafi aldrei verið einangraður eða hreinsaður. Þess vegna er enga staðfestingu að finna um tilvist vírussins. Hið rökrétta, heilbrigð skynsemi og vísindalegar afleiðingar þessarar staðreyndar eru:

• Ekki er hægt að þekkja uppbyggingu og samsetningu einhvers sem ekki er sýnt fram á að sé til, þar á meðal nærveru, uppbyggingu og virkni einhvers ímyndaðs brodds eða annarra próteina;
• Erfðaröð einhvers sem aldrei hefur fundist getur ekki verið þekkt;
• „Afbrigði“ af einhverju sem ekki hefur verið sýnt fram á að sé til getur ekki verið þekkt;
• Það er ómögulegt að sýna fram á að SARS-CoV-2 valdi sjúkdómi sem kallast Covid-19.

Hér er rétta leiðin til að einangra, einkenna og sýna fram á nýjan vírus, með eins gagnorðri og afmarkaðri merkingu og mögulegt er. Í fyrsta lagi tekur maður sýni (blóð, hráka, seyti) frá mörgum (t.d. 500) sem eru með einkenni sem eru einstök og nógu sértæk til að skilgreina veikindi.

Án þess að blanda þessum sýnum við NOKKRA vefi eða efni sem einnig innihalda erfðaefni, kaldbleytir veirufræðingurinn, síar og hraðskilvindur, þ.e hreinsar sýnið. Þessi algenga veirufræðitækni, sem notuð hefur verið í áratugi til að einangra bakteríuveirur[i] (bacteriophages) og svokallaða risavírusa í öllum rannsóknarstofum í veirufræði, gerir þá veirufræðingnum kleift að sýna fram á með rafeindasmásjá þúsundir agna af sömu stærð og lögun. Þessar agnir eru þá hinn einangraði og hreinsaði vírus.

Þessar agnir sem eru nákvæmlega eins, eru síðan athugaðar með tilliti til einsleitni með áþreifanlegri tækni og/eða smásjártækni. Þegar hreinleikinn hefur verið ákvarðaður, er hægt að einkenna agnirnar enn frekar. Slíkt myndi fela í sér að rannsaka uppbyggingu, formgerð og efnasamsetningu agnanna. Því næst er erfðasamsetning þeirra greind með því að draga erfðaefnið beint úr hreinsuðu ögnunum og nota erfðafræðilega raðgreiningartækni, eins og til dæmis Sanger raðgreiningu, sem einnig hefur verið til í áratugi.

Síðan er gerð rökgreining til að staðfesta að þessar einsleitu agnir séu utanaðkomandi (að utan) að uppruna eins og vírusar eru hugmyndafræðilega, en ekki venjuleg niðurbrotsefni dauðra og deyjandi vefja.[ii] (Við vitum, að allt frá því í maí árið 2020, hafa veirufræðingar ekki haft neina leið til að ákvarða hvort agnirnar sem þeir sjá séu vírusar eða bara eðlileg niðurbrotsefni dauðra og deyjandi vefja.)[iii]

Takist okkur að komast svona langt, höfum við einangrað, einkennt og erfðafræðilega raðgreint utanaðkomandi vírusagnir. Við eigum samt sem áður enn eftir að sýna fram á að vírusinn sé orsakatengdur sjúkdómi. Slíkt er gert með því að útsetja hóp heilbrigðra einstaklinga (venjulega eru notuð dýr) fyrir þessum einangraða, hreinsaða vírus á sama hátt og sjúkdómurinn er talinn dreifa sér eða smitast. Veikist dýrin af sama sjúkdómi, en slíkt er staðfest með klínískum niðurstöðum og krufningum, hefur verið sýnt fram á að vírusinn veldur í raun sjúkdómi. Slíkt sýnir fram á smit og dreifingu smitefnis.

Hvorki hefur verið reynt að beita einhverjum af þessum skrefum á SARS-CoV-2 vírusinn, né hefur þessum skrefum verið beitt með árangri gegn einhverjum svokölluðum sjúkdómsvaldandi vírus. Rannsóknir okkar benda til þess að ekki sé til ein einasta rannsókn í læknisfræðilegum bókmenntum þar sem þessum skrefum er beitt.

Allt frá því árið 1954, hafa veirufræðingar þess í stað tekið óhreinsuð sýni frá tiltölulega fáum, oft innan við tíu, með svipaðan sjúkdóm. Þeir framkvæma síðan lágmarksvinnu með þessi sýni og setja svo þessi óhreinsuðu sýni í ræktun með fjórum til sex öðrum efnistegundum – sem öll innihalda eins erfðaefni og það sem kallað er „vírus“.

Vefjaræktin er svelt og eitruð og sundrast á náttúrulegan hátt í margar tegundir agna, sem sumar innihalda erfðaefni. Andstætt allri skynsemi, rökfræði, notkun á enskri tungu og vísindalegum heilindum er þetta ferli kallað „einangrun á vírus“. Þetta brugg sem inniheldur brot af erfðaefni af ýmsum uppruna er síðan tekið til erfðagreiningar, sem síðan býr til meinta röð af þessum meinta vírus í tölvuhermi, með svokallaðri erfðamengjaglósun (in silico genome). Hinn raunverulegi vírus er aldrei staðfestur í gegnum rafeindasmásjá. Erfðamengið er aldrei aðgreint og raðgreint út frá raunverulegum vírus. Slík aðferð er byggð á vísindasvikum.

Sú niðurstaða að óhreinsaða sýnið – sem sett var í vefjaræktun með eitruðum sýklalyfjum, fósturvef úr nautgripum, legvatni og öðrum vefjum – eyðileggi nýrnavefinn sem það var ræktað í, á að sýna fram á tilveru vírusa og sýkingarmátt þeirra. Slík niðurstaða er byggð á vísindasvikum.

Þegar einhver afhendir þér pappíra, héðan í frá, sem benda til þess að SARS-CoV-2 vírusinn hafi verið einangraður, vinsamlegast skoðaðu þá kaflann um aðferðafræðina. Ef vísindamenn notuðu Vero frumur eða einhverja aðra ræktunaraðferð, veistu að ferlið byggðist ekki á einangrun. Þú munt heyra eftirfarandi afsakanir fyrir því að ekki var um raunverulega einangrun að ræða:

1. Það fundust ekki nægar vírusagnir í sýnum sjúklinga til að rannsaka.
2. Vírusar eru innanfrumu sníkjudýr; sem ekki er hægt að greina utan frumunnar á þennan hátt.

Sé svar nr. 1 rétt, og við getum ekki fundið vírusinn í hráka þeirra sem sjúkir eru, á hvaða sönnunargögnum byggjum við þá ályktun að vírusinn sé hættulegur eða jafnvel banvænn? Sé svar nr. 2 rétt, hvernig smitast þá vírusinn frá manni til manns? Okkur er sagt að hann komi úr frumunni til að smita aðra. Af hverju er þá ekki hægt að finna hann?

Að lokum, efasemdir um þessar veirufræðiaðferðir og niðurstöður þeirra, eru ekki birtar til að afvegaleiða eða leiða til sundrungar. Nauðsynlegt er að beina ljósi að þessum sannleika, til að stöðva þær hræðilegu blekkingar sem mannkynið stendur frammi fyrir. Eins og við vitum nú, hefur vírusinn hvorki verið einangraður, raðgreindur né hefur verið sýnt fram á að hann valdi veikindum. Ef vírusinn er ímyndaður, af hverju göngum við þá með grímur, höldum tveggja metra fjarlægð og setjum allan heiminn í fangelsi?

Að lokum, ef sjúkdómsvaldandi vírusar eru ekki til, hvað er þá verið að setja í þessar sprautur sem ranglega er kallað „bóluefni“ og hver er tilgangur þess? Þessi vísindalega spurning er sú brýnasta og mikilvægasta á okkar tímum.

VIÐ HÖFUM RÉTT FYRIR OKKUR. SARS-COV-2 VÍRUSINN ER EKKI TIL ENDA HEFUR ENGINN SÓTT 1.5 MILJÓN EVRA VERÐLAUNIN SEM HAFA LENGI BOÐIST ÞEIM AÐILA SEM GETI SANNAÐ TILVIST HANS, EKKI EINU SINNI KÁRI STEFÁNSSON hjá DECODE.